Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση του Προεδρείου της 1ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εργασίες της 1ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δημοσιεύουμε (διαβάστε στις παρακάτω αναρτήσεις) την ΠΟΛΙΤΙΚΗ και την ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, καθώς και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας, που εγκρίθηκαν ομόφωνα από την Εφορευτική Επιτροπή, για την ανάδειξη της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής και του Πανελλαδικού Συντονιστικού.
Τα όργανα θα συγκληθούν σε σώμα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Το Προεδρείο της 1ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
1/11/2011

Πολιτική Απόφαση της 1ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ



          ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΗΣ 1ΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Α. Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Η Σύνοδος της ΕΕ, ο ελληνικός καπιταλισμός και η παγκόσμια κρίση

1. Τα συγκλονιστικά γεγονότα που έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα δείχνουν ότι μπαίνουμε με ταχύτητα σε μια ιστορική περίοδο που θα χαρακτηρίζεται από πολλαπλές κοινωνικές εκρήξεις, απρόβλεπτες λαϊκές εξεγέρσεις, ακόμη και επαναστατικά γεγονότα. Πρόκειται για μια νέα ιστορική περίοδο, που τροφοδοτείται από την προοπτική μαζικής λαϊκής εξαθλίωσης και από μια βαθειά καπιταλιστική οικονομική κρίση που δεν έχει βρει προοπτική διεξόδου, και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μια πρωτότυπη επαναστατική εποχή.

2. Πριν προλάβει να πάρει ανάσα από τη μεγαλειώδη 48ωρη απεργία της 19-20 Οκτώβρη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκε τη Συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 26 Οκτώβρη για ένα «κούρεμα» κατά 50% του ενός τρίτου μόνο του δημόσιου χρέους της Ελλάδας, που οδηγεί σε μια «ελεγχόμενη χρεοκοπία» με ανεξέλεγκτη δυναμική και η οποία αν εγκριθεί και εφαρμοστεί, θα βυθίσει τον ελληνικό λαό σε μια άνευ προηγουμένου, επιπρόσθετη καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου και των δικαιωμάτων του, σε νέα μεγάλη μείωση μισθών και συντάξεων και σε μαζικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.

3. Η Συμφωνία αυτή αποτελεί αντικειμενικά και μια ομολογία παταγώδους αποτυχίας, όχι μόνο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ελληνικής αστικής τάξης, καθώς και της ΕΕ, να αντιμετωπίσουν την κρίση δημόσιου χρέους και να οδηγήσουν τη χώρα έξω από τη βαθιά ύφεση. Το αντίθετο, η εφαρμογή της θα οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση, ενώ ο τραπεζικός τομέας θα γνωρίσει τρανταγμούς μέσα από μια ιδιόμορφη «ευρωκρατικοποίηση» και τον έλεγχο σημαντικών τμημάτων του από ξένα κεφάλαια, συμπαρασύροντας και τη βιομηχανία λόγω έλλειψης ρευστότητας, με αποτέλεσμα μια σημαντική υποβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού στο διεθνή καταμερισμό. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν οι Έλληνες καπιταλιστές προκειμένου να σωθούν οι τράπεζές του από την πλήρη και ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Ο ελληνικός λαός, που μπαίνει κάτω από καθεστώς ταπεινωτικής «Εποπτείας», καλείται να πληρώσει τη Συμφωνία τη σωτηρία των ελληνικών τραπεζών και την καθόλου βέβαιη παραμονή στο ευρώ με μια ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, με την πλήρη αποδιάρθρωση των δημόσιων υποδομών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, πρόνοια), με την εμπέδωση συνθήκης κοινωνικής ερήμωσης από την ανεργία και τη φτώχεια, με την αναίρεση βασικών δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά και της όποιας κυριαρχίας τού είχε απομείνει πάνω στις τύχες της χώρας του. Την ίδια στιγμή η λιτότητα γίνεται πανευρωπαϊκός κανόνας, το σύνολο των εργατικών τάξεων βρίσκεται στο στόχαστρο της πολιτικής της ΕΕ

4. O ελληνικός καπιταλισμός τις τελευταίες δεκαετίες, βάδισε πάνω στις ράγες του νόμου της συνδυασμένης αλλά και ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Από τη μια πλευρά, αναπτύχθηκαν και κυριάρχησαν οι ηγεμονικές μερίδες του κεφαλαίου, ιδίως όσες συνδέονταν και με πολυεθνικά κεφάλαια, οι μερίδες που στήριξαν ανοιχτά την «Ευρωπαϊκή Προοπτική» αλλά και ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς από την ένταξη στην ΕΕ και στο ευρώ. Από την άλλη, κλάδοι με χαμηλότερη παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα και ειδικά η πρωτογενής αγροτική παραγωγή, οδηγήθηκαν σε κατευθύνσεις συρρίκνωσης ή ακόμη και καταστροφής μη μπορώντας να αντέξουν στον ανταγωνισμό ή υπό το βάρος των κατευθύνσεων της ΕΕ. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η στρατηγική οδήγησε στη σημερινή κρίση του ελληνικού καπιταλισμού, ενώ το ευρώ, η ΟΝΕ και ένταξη στην ΕΕ, από ούριοι άνεμοι στα πανιά του, μετατράπηκαν σε θηλιά στο λαιμό του, σε επιπρόσθετους παράγοντες όξυνσης της κρίσης του. Σήμερα, οι Έλληνες καπιταλιστές αντιμέτωποι με αυτή την κρίση στρατηγικής σπεύδουν να αγκαλιάσουν τις πιο βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές και αποδέχονται πλήρως τη μόνιμη εποπτεία και επιτροπεία της ελληνικής οικονομίας από την Τρόικα, θεωρώντας ότι μέσα από τη βίαιη τροποποίηση του συσχετισμού δύναμης σε βάρος της εργασίας και δραματική μείωση των μισθών και των δικαιωμάτων θα βελτιώσουν τη θέση τους.

Απόφαση της 1ης Συνδιάσκεψης για τις Οργανωτικές Αρχές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.



Οργανωτικές Αρχές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

1. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολιτικό μέτωπο της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής αριστεράς κα της ριζοσπαστικής οικολογίας  με προγραμματικά πολιτικά και ιδεολογικά στοιχεία ενότητας. Συμμετέχουν σε αυτήν οργανωμένες πολιτικές συλλογικότητες και ανένταχτοι αγωνιστές. Αναγνωρίζει τη λειτουργία και δράση στο εσωτερικό της οργανώσεων, ρευμάτων, ομάδων. Σέβεται τις διαφορές τους αλλά και τη συμβολή τους, ευνοεί την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ τους. Ζητά τη συνεισφορά τους σε πρωτοπόρες ιδέες και δράση και αναγνωρίζει την αυτοτέλειά τους. Έχει, όμως, και η ίδια σχετική αυτοτέλεια από αυτές. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζεται στις δικές της αυτοτελείς πολιτικές διαδικασίες σε κάθε επίπεδο και την ενεργό συμμετοχή των συντροφισσών και των συντρόφων που την συναποτελούν, επιχειρώντας την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενοποίηση της παρέμβασής τους. Παρεμβαίνει επίσης στις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις με όποιον τρόπο εξυπηρετεί την προώθηση των πολιτικών και κινηματικών της στόχων χωρίς μεταρρυθμιστικές, κυβερνητικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες.

2. Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι αυτόνομη οικονομικά και στηρίζεται από τις συνδρομές των μελών και των συνιστωσών της, στα έσοδα από εκδηλώσεις που πραγματοποιεί και τις εισφορές φίλων της.

3. Μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ γίνεται όποιος συμφωνεί με τις βασικές πολιτικές και ιδεολογικές κατευθύνσεις, οργανωτικές αρχές και τους στόχους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως αυτές αποτυπώνονται στα ιδρυτικά κείμενα (διακήρυξη Σπόρτινγκ και Αθηναΐδας) και τις αποφάσεις των Συνδιασκέψεων, αποδέχεται τις αρχές της δημοκρατικής συγκρότησης, συμμετέχει σε μια Τοπική ή Κλαδική Επιτροπή, πληρώνει τη συνδρομή του και συμβάλλει στην υλοποίηση των αποφάσεων και των πρωτοβουλιών της. Το μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει και στρατεύεται για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική, ενάντια στο αστικό κράτος, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό και τους μηχανισμούς τους. Συμμετέχει ενεργά στα κοινωνικά κινήματα. Οι οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενθαρρύνουν τα μέλη τους να συμμετέχουν και να είναι μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η εγγραφή τους όμως σ’ αυτήν γίνεται ατομικά και με ευθύνη του κάθε συντρόφου ή συντρόφισσας.

4. Τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχουν σε Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές στις οποίες γίνεται η εγγραφή των μελών και η εκλογή αντιπροσώπων, με βάση την αρχή ένα μέλος - μία ψήφος. Τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν να συμμετέχουν εφόσον το επιθυμούν και στην Τοπική και στην Κλαδική Επιτροπή του χώρου δραστηριότητας τους, αλλά έχουν δικαίωμα να εκλέγουν και να εκλέγονται στα όργανα και να παίρνουν θέση σε κεντρικά ζητήματα σε μια από τις δύο Επιτροπές. Οι Επιτροπές αποφασίζουν για τη δράση τους σε κάθε περιοχή ή κοινωνικό χώρο. Τα γεωγραφικά όρια των περιοχών κάθε Τοπικής Επιτροπής και τα συνδικαλιστικά όρια κάθε Κλαδικής καθορίζονται σε συνεννόηση με το Κεντρικό Συντονιστικό.